เตียวเสี้ยน

มิกล้า
ว่าแต่แม่นางเพียรฝึกยุทธ วิชาตัวเบา ถึงไหนแล้ว

เหตุที่หัวเราะ มักออกมาจากกิริยาจิต จิตที่ยิ้มแย้มเป็นความสุขที่ไม่ต้องแสร้ง
เพราะสิ่งนี้ เราจึงหัวเราะ มิใช่ยิ้มเยาะแม่นาง

แม่นาง ฯ ชอบทานอะไร

อยากไปเที่ยว ทะเลสตูลไหม แม่นาง

ท่าน ลิโป้ ไม่ต้องตามมานะ...กลัว

โปรดรับดอกไม้จาก ข้าน้อย สักช่อนะจ๊ะ

[IMG]

หายึดติดไม่
เราก็กล่าวไปตามที่ใจสัมผัสเป็นปัจจุบัน

ธรรมชาติใจ
จิตที่ประกอบด้วยกุศลหรืออกุศล มักครองใจผู้นั้นเป็นอารมณ์ตลอดตื่น
แม่นางใช้นามว่า เตียวเสี้ยน สตรีผู้เสียสละ
ตรงนี้แม่นางอาจจะตั้งไปโดยอารมณ์ขณะจิต โดยไม่คิดอะไร
แต่เมล็ดพันธุ์แห่งกรุณาถูกประทับในจิต แม่นางแล้ว หุหุ

กล่าวเกินไปแล้วแม่นาง

เตียวเสี้ยว สตรีผู้งามที่สุดในแผ่นจีน
หากเปรียบเทียบกับ หัวใจ และ คุณธรรมการเสียสละ แล้ว
ความงามในใบหน้าแม่นาง ยังน้อยกว่าครึ่งที่ใจงามนัก

นับถือ นับถือ

แม่นาง ฯ ทำไมจึงไปรัก ลิโป้ เล่าแม่นาง...ท่านตั่งโต๊ะ ผิดอะไร

ท่าน ลิโป้ หล่อมากมายเลยหรือ แม่นาง

ผิดศีลกาเม ฯ นะแม่นาง ^_^

เราก็พูดไปตามความรู้สึก ผิดถูกอย่างไรโปรดชี้แนะข้าน้อย เสี่ยวหลง ด้วย

เรามิอาจรับคำเยินยอจากท่านได้ครับ ^^ แต่ก็ต้องขอขอบคุณ

ภาพที่ส่งให้เพียงแทนน้ำใจที่ท่านมีไมตรี ส่งภาพที่ชมแล้วรู้สึกสบายตาน่ะครับ ^^ มิได้คิดไปถึงสิ่งที่ท่านได้เข้าใจครับ

เราหวังเพียงความสงบสุขกายใจ ไม่มีการเบียดเบียน ไม่มีเวรภัยก็เพียงเท่านั้น

ส่วนเรื่องอื่นที่ดึงเราให้ต้องเวียนวนอยู่ในสังสารวัฏนั้นเราได้แต่เพียงส่งจิตแห่งความมีเมตตาไปให้ครับ ^^

หามิได้แม่นาง เราไม่ได้จาบจ้วงสำคัญว่าแม่นางปราถนาเป็นนางแก้ว
แต่เรากลับมองว่า แม่นางมีใจเป็นกรุณาเป็นอารมณ์
ปราถนาบำเพ็ญญาณปารมีตามกำลัง เท่านั้นนะ หุหุ

อวตาร?? อันตัวเราบุญยังมิได้มากขนาดนั้น

ร่างอวตารใครเนี๊ย...เดี๋ยวรอแปปนนะ จะไปเป็น ลิโป้ มาคู่

มิบังอาจ กล่าวเกินไปแล้วแม่นาง เราก็รู้ไปงูๆปลาๆเท่านั้น
ว่าแต่แม่นาง ท่องยุทธภพแต่ลำพัง ปราถนากิจโพธิสัตว์หรืออย่างไร หุหุ

[IMG]

ยินดีทีได้รู้จักครับ

สวัสดีแม่นางเตียวเสี้ยน
วีรสตรีผู้สยบหัวใจ จอมทัพตั้งโต๊ะ และ ยอดขุนศึกลิโป้ หุหุ